Da Poet & Patron - Zaman Beni Katlederken

Da Poet verse:


Bu dergahda kalem biledim 5 senedir,

keser tenini yelim,sahte çek elini

fatihi bellini,rapi ben resmettim,

o kadar cezbettiki,yoluna kalbimi verdim

her alim ilimine münhasır usta,

münafık dostlar,yüreğime susta..

sen susta bu kelami bi yapana pasla

punchlineı kokain sandı,salak yosma

neyse,

zaten işim sağırlara senfoni

yakardım defteri,bilmesem ben beni

hedef yoksa karanlık yutar gölgeni

beni ben yapan düş kokan halimin elemi

umut dolu topraklara saldım köklerimi

ama beklediklerim beklentilerime denkgelmedi

yek kalmakta vardı kimisi hiç gitmedi

gönlümün vakti hala kasımın 18i

gel ibreti alem için yakılsın ruhum

geleceğe düşünmemekte ısrarlı şuurum

mısrama düştü ateş yol üzeri bozgun

yalan yağmurunda ıslanmış ufkun

kimi hala kuzgun gibi leş peşinde

cash money odaklı puşt yan ateşimde

şu güz vakti baktım gün yine dönümde,

zaman beni katleder,gözümün önünde..


Patron verse:


Part time sıraatta bekçiyim.aksan

bozuksa cehenemin tam alt kısmından çıktığındandır

saf sesim

yoksatmaktan daha farklı hayallerim olduğundan

alkışlanır raplerim yani bundan böyle kıskan.

romeo dinlemem julietim yok benim hayat doğuştan

tuzak umrumda değil amcanın bulunduğu koğuş lan.

mezarımda yazcak üç harfe bir dikiş tuttur ki

feryadımı anlatsın köpek soyuna hitaben rap nakittir.

bu parça benim punch seven kardeşlerime

kaç rap saçıp da kaçık beyinlerde nasıl yer

edindiğimi anlatır.

farzet ki olmasın diyen patrona laf söyleyen

tanımadan arkamdan iş çeviren dansözleri oynatır.

alabalık kılıklı zihnin hakikatten yoksun

ama soyut dünyalarda gezer hür yaşar benim korkum..

yapmak istemediğim şeyin aslında en büyük hayalim

olduğunu anlamak bir sabah.. adımlarıma sorduğum.

hangimiz suçluyuz meleğim diye çıldırasıya bağır.

belki içindeki benden bitmiştir biraz daha çağır.

omzumdaki yük bir aileninki kadar ağır ama

sorumluluklarım uçup gitmiş.galip gelen yine yar..

kanıma girme halin vaktin yerindeyse sus gelme

bıktım artık yalanlardan yaşamaktan boş dertle

şu güz vakti baktım gün yine dönümde

zaman beni katlederken gözümün önünde